[Kokken Tor]

Opprinnelig lagt inn av nilmor, her.

Ja jeg tenker BMI når jeg hører om idealvekt.
Min idealvekt er i følge BMI-tallet i området mellom 65 og 85. (H=186cm)
Mener at dette ikke er representativt for enhver kropp, men gir sikkert en pekepinn.
Selv har jeg en kraftig kroppsbygning og begynner å se "skrapet ut" når jeg går under 90.
Mitt mål er derfor å havne på 90 kg, så får jeg heller leve med at jeg er i kategorien "overvektig".

Dette er akkurat som eg skulle ha sagt det sjølv! Er 189 cm høg. I 17-årsalderen slanka eg meg ned fra 113 til 83 kg på ein "svelt-i-hel"-lavkalorikur. Eg vart ei periode så fiksert på dette med spising og kaloriar at eg nok hadde anorektiske trekk; Mor mi som hadde erfaring med dette frå nær familie var ganske bekymra! På bilete som vart tatt av meg då eg var 85 kg er eg nesten sjukeleg tynn! (Nesten av på midten, og pipestilkar til hals og armar...!)

Eg hadde dog ein BMI på 24, som er i ØVRE sjikt av normalvektig. Mao; eg kunne etter BMI-skalaen gått ned ytterlegare 16-17 kg før eg hadde blitt vurdert som undervektig! Poenget og påstanden min er; BMI blir i dag brukt altfor ukritisk! Det som gjer at BMI ikkje er så representativt på mitt legeme, er ei kraftig beinbygning (ligg i familien...!) og lårmuskulatur som en skøyteløpar. Denne var inntakt då eg var 85 kg også... (Omkrins 63 cm; same som Johan Olav Koss hadde). Sidan eg no ein gong er bygd for last, og ikkje fart, så ser eg ikkje for meg å gå lenger ned enn 100 kg. Er desse kg nokolunde jevnt fordelt og oppnådd som følge av riktig kosthald og trening, så vil eg etter alt å dømme sjå ganske normalvektig ut til slutt!